Relikwie św.Jana Szanghajskiego w cerkwi Zmartwychwstania Pańskiego

Dziś święty Jan Szanghajski Cudotwórca odwiedził cerkiew Zmartwychwstania Pańskiego w Bielsku Podlaskim. Uroczystościom przewodniczył Jego Ekscelencja Najprzewielebniejszy Grzegorz Arcybiskup Bielski w asyście duchownych bielskich parafii. W uroczystościach uczestniczył nasz proboszcz ks.mitrat Jerzy Bogacewicz. Podchodząc do relikwii czy też do ikony, to my podchodzimy do świętych, i o tym należy pamiętać. O. Piotr , który przywiózł relikwie św. Jana (Maksymowicza) Arcybiskupa Szanghaju i San Francisco, świętego naszych czasów, opowiedział o życiu świętego i jego cudach. Prosił aby ludzie częściej się uśmiechali i byli bardziej zadowoleni a we wszystkich widzieli dobro tak jak pszczoły, a nie muchy (przytoczył św.Starca Paisjusza). Pszczoły siadają na kwiatki a muchy wprost przeciwnie 🙂 .

Za https://pl.wikipedia.org/wiki/Jan_z_Szanghaju_i_San_Francisco Urodził się w 1896 we wsi Adamowka w guberni charkowskiej jako Michał Maksymowicz, w tej samej rodzinie, co święty Jan z Tobolska, którego w pewnych aspektach przypominał. Od 1907 do 1914 uczęszczał do szkoły wojskowej w Połtawie, w 1918 ukończył prawo w Cesarskim Uniwersytecie w Charkowie. W 1921 emigrował wraz z rodziną do Belgradu, gdzie w 1925 w Uniwersytecie Belgradzkim ukończył studia teologiczne. W 1926 został postrzyżony na mnicha w monasterze Miljkov i wyświęcony kilka lat później na kapłana prawosławnego otrzymując imię Jan po swoim świętym krewniaku. Przez kilka lat pracował jako nauczyciel, a w 1934 został ordynowany biskupem prawosławnej diecezji Szanghaju. W Szanghaju biskup Jan kontynuował budowę soboru i starał się pogodzić wspólnotę prawosławną podzieloną ze względów etnicznych. Zaangażował się też w działalność w istniejących instytucjach charytatywnych i osobiście założył sierociniec i dom dla dzieci ubogich. Wtedy właśnie po raz pierwszy stał się znany dla cudów przypisywanych jego modlitwie, a jako osoba publiczna nie mógł już do końca ukrywać ascetycznego trybu życia jaki prowadził. Mimo że w czasie japońskiej okupacji z powodów duszpasterskich zignorował polecenie opuszczenia Szanghaju, władze japońskie nie czyniły mu przeszkód działalności. Jako jedyny prawosławny biskup w Chinach który odmówił podporządkowania się Cerkwi rosyjskiej pozostającej pod wpływami władz ZSRR, w 1946 został podniesiony do godności arcybiskupa przez Święty Synod Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej Poza Granicami Rosji. Kiedy w Chinach do władzy doszli komuniści, wspólnota rosyjska w Chinach została zmuszona do opuszczenia kraju – początkowo osiedlając się w obozie dla uchodźców na filipińskiej wyspie Tubabao, następnie w Stanach Zjednoczonych i Australii. Arcybiskup Jan udał się osobiście do Waszyngtonu, by upewnić się, że jego lud otrzyma pozwolenie na osiedlenie się w Ameryce. W 1951 Jan został arcybiskupem Europy Zachodniej z siedzibą w Paryżu, a następnie w Brukseli. Dzięki jego pracy nad żywotami świętych prawosławie poznało i otoczyło kultem wielu świętych Zachodu sprzed schizmy. Kontynuował też pracę charytatywną i duszpasterską rozpoczętą w Szanghaju. W 1963 Święty Synod wybrał go arcybiskupem San Francisco. Tu także znalazł on podzieloną wspólnotę i nieukończoną katedrę. Chociaż ukończył jej budowę i doprowadził do częściowego pojednania we wspólnocie, stał się przedmiotem ataku swoich wrogów politycznych, którzy posunęli się do oskarżenia go o malwersacje finansowe przy budowie katedry. Został z tych zarzutów oczyszczony, ale stały się one dla niego powodem wielkiej troski w późnych latach życia. Jako biskup sprzyjał też działalności mnicha Serafina (Rose’a). 2 lipca 1966 (19 czerwca kalendarza juliańskiego) biskup Jan zmarł w Seattle – miał przepowiedzieć miejsce i czas swojej śmierci. Został pochowany pod ołtarzem soboru, którą zbudował w San Francisco, poświęconym Ikonie Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość”. W 1994 w dwudziestą ósmą rocznicę śmierci został kanonizowany przez Rosyjski Kościół Prawosławny poza granicami Rosji. Jego niezabalsamowane zwłoki, nieprzejawiające jednak śladów rozkładu, spoczywają obecnie w relikwiarzu w nawie katedry.

Więcej zdjęć https://www.facebook.com/media/set/?set=a.967827428713714&type=3