Boskiej Liturgii sprawowanej o godzinie 9.00 przewodniczył proboszcz parafii ks.mitrat Jerzy Bogacewicz w asyście ks. protodiakona Marcina Kuźmy. Śpiewał chór pod dyr. Marty Zinkiewicz. Kazanie ewangeliczne wygłosił proboszcz parafii.
Podczas Św. Liturgii czytano Ewangelię wg św. Mateusza (22,35-46):
„W tych dniach, pewien znawca Prawa przystąpił do Jezusa wystawiając Go na próbę: – Nauczycielu, które przykazanie jest w Prawie największe? Jezus zaś rzekł mu: – Będziesz miłował Pana, Boga twego, całym twym sercem i cala twą duszą, i całym twym umysłem. To jest pierwsze i największe przykazanie. Drugie zaś jest podobne do niego: – Będziesz miłował bliźniego twego jak siebie samego. Na tych dwóch przykazaniach trzyma się całe Prawo i Prorocy. A gdy byli zebrani faryzeusze, zapytał ich Jezus,
mówiąc: – Co sądzicie o Chrystusie? Czyim jest synem? Mówią Mu: – Dawida. Mówi im: – Dlaczego więc Dawid w Duchu nazywa go Panem, mówiąc: rzekł Pan Panu memu: Siądź po prawicy mojej, aż położę wrogów twoich pod stopy twoje. Jeśli więc Dawid nazywa go Panem, jak może być synem Jego? I nikt nie mógł Mu odpowiedzieć nawet słowem, nikt też od tych dni nie odważył się więcej Go pytać”.

Czytano też Ewangelię wg św.Jana, J (3,13-17):
„W owym czasie Chrystus powiedział, że nikt nie wstąpił do nieba, oprócz Tego, który z nieba zstąpił – Syna Człowieczego. A jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak potrzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne. Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby nikt wierzący w Niego nie zginął, lecz miał życie wieczne. Bo nie posłał Bóg Syna na świat, aby sądził świat, ale aby świat był przez Niego zbawiony”.