“…będę z Tobą, nie odstąpię od Ciebie i nie pozostawię Ciebie” (z Objawienia św. Jana Teologa). W życiu człowieka bywają szczególne chwile, kiedy może on spojrzeć wstecz i ujrzeć swoją przeszłość wypełnioną pracą i jej owocami. Chwile, kiedy inni ludzie widząc jego trud, doceniają go i dziękują za to poświęcenie. Właśnie te chwile wypełniły dzień 25 listopada br., w którym Jego Eminencja, Wielce Błogosławiony Sawa, Metropolita Warszawski i całej Polski obchodził jubileusz 25-lecia święceń biskupich. Uroczystości odbyły się w Bielsku Podlaskim, gdzie w nowej i pięknej cerkwi Zaśnięcia Przenajświętszej Bogurodzicy dostojny Jubilat celebrował Świętą Liturgię w asyście przybyłych: Jego Ekscelencji arcybiskupa Jeremiasza, Jego Ekscelencji biskupa Bartolomeusza z Patriarchatu Ekumenicznego, Ich Ekscelencji biskupów: Mirona, Grzegorza i Jakuba, a także przybyłego duchowieństwa. Podczas nabożeństwa śpiewały trzy chóry: parafialny, Chór Duchowieństwa Diecezji Warszawsko-Bielskiej i niedawno powstały Chór Matuszek Diecezji Warszawsko-Bielskiej. W tym niezwykłym dla Jego Eminencji i wszystkich wiernych naszej Cerkwi dniu, bielską świątynię wypełniły rzesze duchownych i świeckich, którzy łączyli się we wspólnej modlitwie. Po Świętej Liturgii odsłużono molebien dziękczynny, a bezpośrednio po tym nastąpiły pozdrowienia. Mimo iż listopadowa pogoda nie sprzyja radosnemu nastrojowi, to jednak panował on w sercach tych, którzy przybyli w tym dniu do Bielska Podlaskiego, aby pozdrowić metropolitę Sawę. A z serdecznymi życzeniami i bukietami pięknych róż przybyli nie tylko duchowni i wierni prawosławni, ale także zwierzchnicy i biskupi Kościoła rzymskokatolickiego i Kościołów zrzeszonych w Polskiej Radzie Ekumenicznej. Obecni byli również przedstawiciele najwyższych władz państwowych – prezydenta i premiera, marszałków Sejmu i Senatu, ministrów, ambasadorowie, przedstawiciele wojska, policji i straży granicznej, władze lokalne i samorządowe, wojewodowie, przedstawiciele sejmików, burmistrzowie i wójtowie, przedstawiciele świata nauki i szkolnictwa. W swym liście gratulacyjnym skierowanym na ręce Jego Eminencji prezydent Aleksander Kwaśniewski napisał m.in.: “Zawsze wysoko ceniłem (…) tak charakterystyczną dla osoby Waszej Eminencji stałą, obywatelską gotowość służby Rzeczypospolitej. Mając w pamięci nasze liczne spotkania pragnę dać wyraz memu uznaniu dla wielkiej wrażliwości Waszej Eminencji dla ważnych spraw naszego współczesnego życia. Dla głębokiego rozumienia potrzeby integracji europejskiej i ważnej roli Kościoła prawosławnego w tym procesie. Dla problemów przyszłości Polski i Europy w XXI wieku”. Natomiast premier podkreślił, iż “ten piękny Jubileusz jest świadectwem wieloletniego trudu i zaangażowania Waszej Eminencji na rzecz Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego”. Zarówno przedstawiciele najwyższych władz państwowych naszego kraju, jak też arcybiskupi, biskupi, duchowieństwo i wierni wyrazili w tym szczególnym dniu swe gorące podziękowania i wyrazy szacunku oraz uznania za wieloletni trud metropolity Sawy w służbie Bogu, Cerkwi i ludziom. Jego Ekscelencja arcybiskup Jeremiasz, dziękując metropolicie Sawie za jego poświęcenie mówił, że dzięki zaangażowaniu Jego Eminencji prawosławni w naszym kraju mogą chodzić z podniesioną głową, a dowodem pracy i trudu dostojnego Jubilata są, m.in.: relikwie św. męczennika młodzieńca Gabriela , kanonizacja Św. Męczenników Ziemi Chełmskiej i Podlaskiej, monastery i domy zakonne, domy opieki, ośrodki miłosierdzia, Bractwo Młodzieży Prawosławnej w Polsce, nauczanie religii w szkołach czy też piesze pielgrzymki na Św. Górę Grabarkę, do Jabłecznej, Supraśla i Zabłudowa. I każdy, kto uważnie śledzi to, co dzieje się wokół, kto interesuje się życiem Cerkwi w naszym kraju, z pewnością zauważy owoce pracy Jego Eminencji. Do wszystkich, którzy przybyli w tym uroczystym dniu na Świętą Liturgię do cerkwi Zaśnięcia Przenajświętszej Bogurodzicy metropolita Sawa zwrócił się ze słowami wdzięczności. Jubilat powiedział m.in.:“Chwała i dziękczynienie niech będą Bogu w Świętej Trójcy za dzień dzisiejszy i naszą wspólną modlitwę w tej pięknej świątyni. (…) Świętując 25-lecie święceń biskupich chwalić się mogę tylko swoimi niedostatkami i słabościami (2 Kor 12, 5). (…) 25 lat temu, rozpoczynając swą posługę biskupią w swojej homilii przywoływałem słowa Pisma Świętego: „Niezbadane są dla rozumu ludzkiego drogi Pańskie”. (…) Czyż będąc młodzieńcem, półsierotą w Śniatyczach, na doświadczonej ziemi chełmskiej, oroszonej krwią męczenników za wierność Prawosławiu – mogłem przypuszczać, że powoła mnie Bóg na najwyższy stopień w hierarchii Kościelnej – na pewno nie. (…) Minione 25 lat to okres niezwykły. Okres bardzo ważnych zmian i przemian w życiu naszego kraju i Kościoła. Przemiany społeczno-polityczne pozwoliły reaktywować dwie diecezje prawosławne: przemysko-nowosądecką i lubelsko-chełmską; uregulowany został status prawny naszego Kościoła, powstały nowe klasztory, domy opieki społecznej, ośrodki młodzieżowe, powstało kapelaństwo wojskowe, szpitalne, więzienne, nauczanie religii odbywa się w szkołach, powstało Bractwo Prawosławne itp. Osiągnięcia, które dzisiaj wydają się zwykłym efektem codziennej, wytrwałej pracy, w 1979 r. mogły być postrzegane jedynie jako marzenie. (…) Dzisiaj odczuwam, że wszystko, czego doświadczyłem nie było kwestią przypadku. Opatrzność Boska prowadziła mnie przez wszystkie minione lata. To Święty Duch był i jest faktycznym twórcą obecnego stanu Kościoła prawosławnego w Polsce. Jego niedostatki, to wynik tego, że nie zawsze potrafiliśmy zrozumieć Jego wolę. To jest nasze zadanie na kolejne lata naszej wspólnej pracy w Winnicy Pańskiej. (…) Na zakończenie przytoczę słowa, które wypowiedziałem 25 lat temu w dniu chirotonii: „W pełni oddaję się woli Bożej. Oddaję siebie w pełne posłuszeństwo Wam, natchnieni Bożą mądrością Arcypasterze, Wam Bracia i Siostry i z całego serca proszę, módlcie się za mnie, aby Pan posłał strugę niewypowiedzianej mądrości i niebiańskiego umysłu i wcielił w moje serce swój strach, abym sprawiedliwie kierował Słowem Prawdy i razem z powierzonymi mi duszami mógł bez wstydu stanąć przed Tronem w dniu Sądu Ostatecznego”. Dzisiaj do tych słów dodaję: „Panie imię Twoje – Moc. Wzmocnij mnie słabnącego. Panie imię Twoje – Miłosierdzie. Nie przestawaj być łaskawym wobec mnie w Miłosierdziu Swoim. Panie napełnij mnie mocą sił fizycznych i duchowych, abym mógł czynić wszystko na chwałę Twoją i dobro Kościoła Twojego. Amen”. Jubilat podziękował też wszystkim przybyłym za wspólną modlitwę i pozdrowienia, a także za pomoc okazywaną przez wszystkie lata służby. W tym ważnym i uroczystym dniu padło tak wiele pięknych pozdrowień, słów wdzięczności, uznania. Pozostaje jedynie życzyć Jego Eminencji metropolicie Sawie, aby Wszechmogący Bóg pomagał mu w każdym dniu jego życia, wypełnionego ciągłym trudem i poświęceniem. Na Mnohaja Leta, Błażenniejszyj Władyko!